Maitane Legarreta • Irakurzalea
Abiadura handiko eta etengabeko estimuluen garaiotan, ez dugu patxadarik hartu ohi gertatzen ari diren gauzei, ingurukoei eta geure buruari erreparatzeko. Sarritan saihestu egiten dugu barne-bakarrizketa eta gurpil zoroari azkarrago eragiten diogu.
Goiatz Labandibarrek udazkenean kaleratu duen Bekatua eleberri laburrak bizitzaren hirugarren hamarkadan gaudenongan jarri du arreta. Hogeita hamasei urteko Garazi, hemeretzi urteko Mattin gaztearen ohean esnatuko da. Horra hor bekatua, gizarte honen begietara: bere bikotekidea ez den norbaitekin oheratu izana, eta mutila askoz gazteagoa izanda gainera. Inork jakinez gero, moralki zigortzeko arrazoia izango dena. Egoera horren baitan, Garaziren pentsamenduen eta krisialdiaren berri izango du irakurleak, hirugarren pertsonan kontatua, eta batetik bestera egingo du jauzi, haren zalantza, beldur eta desiren artean. Hau guztia tonu ironiko, umoretsu eta jostalarian.
Belaunaldi horren zein aurrekoen eta, azken finean, gizartearen beraren hainbat aje eta kontraesan bistaratu ditu Labandibarrek nobelan: harreman sexu-afektiboen nolakotasun eta ezinak, lan prekarietatea, gurasotasunaren norberekoikeriak, aitatasunaren eta amatasunaren arteko aitortza ezberdintasuna, emakumeen hipersexualizazioa, Euskal Herrian A ala B hautatu behar izatea, turismoa…
Gizartearen herrenak islatzen dituzten lanak behar-beharrezkoak ditugu eta horietakoa da hau. Geure burua ispiluaren aurrean ikusteko parada ematen digu, batez ere hogeita hamar edo berrogei urteren bueltan gabiltzanoi. Zertan ari garen eta norantz goazen begi-bistan jartzen digu idazle oiartzuarrak. Bekatua litzateke hausnarketarako halako aukera galtzea.
