ELA sindikatuko negoziazio kolektiboko arduraduna da Joseba Villareal (Legazpi, 1970). Bertsozale amorratua Martxoan Bertsoa lehiaketan pare bat aldiz parte hartu du.
Enpresarekin negoziatzeko garaian, bat batekoak balio al du?
Gaia, neurria eta doinua ondo meperatzea ezinbestekoa da.
Zer sentitzen da jendearen aurrean bertsotan hastean?
Akojono punttu bat…
Zaletasun bat.
Lagunartea eta bizikleta. Lagunartean gehiago aritzen naiz.
Liburu bat.
Eduardo Galeanoren Las venas abiertas de América latina.
Pelikula bat.
En nombre del padre.
Musika talde bat.
Hertzainak eta RIP.
Abesti bat.
Hertzainaken Pakean utzi arte.
Janari bat.
Babajan konpletoa.
Edari bat.
Errioxako ardo beltza.
Oporretarako leku bat.
Errioxako kanpina.
Amets bat.
Klase borrokan langileok garaile iztea, patronala eskuzabala eta solidarioa bihurtzen dela, errepublika…
Jaso duzun oparirik bereziena.
Tindouf-eko kanpamenduetan bizitako esperientziak.
Gorroto duzuna.
Agintzen dutenek aplikatzen dituzten politikak.
Goierriko txoko bat.
Aztiri.
Herriko alkate bazina…
Ez nintzateke ELAko zuzendaritzan egongo.
Legazpin biziko ez bazina…
Legazpira etorriko nintzateke bizitzera…
